miércoles, 2 de enero de 2013

¡Nos vamos a Katmandú!

Lo que más me fascina de la vida es las vueltas que puede dar y las sorpresas que nos depara, si estamos dispuestos a recibirlas y aprovecharlas :) Dentro de muy poco ya no podré decir que Nunca fuimos a Katmandú, porque el 24 de enero me voy para allá con mi hijo.

Estaba deseando que empezara el año para soltar la bomba :). El 2013 empieza con una gran aventura, una experiencia única que será más rica todavía por poder compartirla con mi hijo. ¿Quién está más loco de los dos? Para qué vamos a discutirlo...

Todo empezó el año pasado cuando,  en un trabajo de voluntariado con el Banc del Temps del Raval de Barcelona, organicé un taller de conversación  ingles-español con un grupo de españoles y otro de emigrantes de diversos países asiáticos. La idea era que ellos practicaran español y nosotros inglés.

En el grupo estaba Dilip, director de una escuela para niños pobres en Nepal que, cuando se despidió para regresar a su país me invitó a visitarlo y quedarme un tiempo colaborando con la escuela.
Lo cierto es que cuando oigo hablar de viajes o veo un mapa se me activan todas las antenas: ¡aventura! Le dije que "a lo mejor", que "nunca se sabe...", pero él, que es un señor serio y no dice las cosas porque sí, me reiteró su invitación por correo  desde Katmandú en varias ocasiones.
Cada vez que leía un email suyo mi imaginación se desbocaba, me atraía la idea, pero también me asustaba, ¿qué me iba a encontrar allí? estoy acostumbrada a una vida más o menos cómoda y ya no me adapto a cualquier cosa. Era un proyecto atractivo, era una locura... de repente pensaba que sí, que adelane, al minuto siguiente, que para qué me iba a complicar... 

Un día se me ocurrió comentárselo a mi hijo y se entusiasmó de inmediato. Pensé que quizá sería bueno para él, que tal vez le ayudase a encontrarse a sí mismo, su camino en la vida. Escribí a Dilip y le dije que íbamos.

Yo estaré un par de meses, no puedo dejar por más tiempo mi casa y mis asuntos, pero Álvaro piensa quedarse de seis meses a un año. Viviremos en la escuela y aportaremos nuestro trabajo en lo que se necesite.

Cada día estoy más emocionada y no veo el momento de irnos :)
No sé cómo estará el tema de Internet por allí, pero trataré de ir dando noticias y, por supuesto, tomaré notas y haré fotos para escribir luego algún libro. Seguro que volveré inspirada y llena de ideas.

33 comentarios:

  1. Oye, es una noticia genial!!!! Dices que te quedas un par de meses solo pero igual al final te quedas con tu hijo más tiempo. Creo que ese tipo de "actividades" enganchan. Yo también me voy fuera el año próximo a trabajar (ya os contaré con más calma en el blog)

    Besos y a disfrutar!!!

    PD: Olvídate de internet ese par de meses y aprovecha allí cada momento :-p Internet te estará esperando a la vuelta.

    PD2: Feliz año!!

    ResponderEliminar
  2. Hola Narayani,
    pues ya nos contarás tu aventura laboral. Parece que todo el mundo tiene que irse fuera a trabajar...

    Y un buen consejo olvidarse de Internet. Suelo hacerlo cuando me voy de vacaciones pero dos meses ya es mucho tiempo.

    Feliz año!

    ResponderEliminar
  3. "Lo que más me fascina de la vida es las vueltas que puede dar y las sorpresas que nos depara, si estamos dispuestos a recibirlas y aprovecharlas."

    Qué buena experiencia, Lola! Y ni hablar del coraje para emprender la aventura. Ojalá tengas internet y nos puedas ir contando.

    Saludos!

    ResponderEliminar
  4. ¡Qué maravillosa locura! Me has recordado a Carmen Grau y su Sudeste asiático. ¿Qué te puedo decir? Que disfrutes de esta experiencia única y que la aproveches en todos los sentidos. Seguro que dará mucho fruto.

    Un abrazo y enhorabuena, valiente.

    ResponderEliminar
  5. Hola Alejandro,
    espero poder ir dando noticias de vez en cuando y también saber de vosotros.
    Saludos!

    ResponderEliminar
  6. Maribel,
    acabo de terminar el libro de Carmen Grau, jeje, tenía mucho interés en leerlo y me ha gustado mucho.
    Ahora viviré mi propia aventura.
    Besos

    ResponderEliminar
  7. Estupendo!!!!!!!!!
    A mi alrededor hay algunos viajeros aventureros
    Y lo pasan fantástico
    A disfrutar Lola que lo tenés merecido, que alegría!
    No olvides traerme una puesta de sol :)
    Besos inmensos

    ResponderEliminar
  8. Regalito para vos:

    http://youtu.be/le7qhA7hVog

    Pappo es un músico argentino reconocido internacionalmente fallecido hace unos años
    .
    Yo dejé un comentario y no lo veo
    ????????

    Vuelvo
    Besos

    ResponderEliminar
  9. Cantares,
    he tenido que activar la moderación de comentarios porque me estaban machacando a spam.
    No ves el comentario hasta que yo lo apruebe.
    Ahora voy a ver el vídeo.
    Besos!

    ResponderEliminar
  10. Enhorabuena. Eso es lo que se llama año nuevo, vida nueva. Me alegra muchísimo verte tan ilusionada y no puedo esperar a que nos cuentes. Buen viaje. Y un besazo.

    ResponderEliminar
  11. Lolaaaaaa!!!!!!! Qué contenta estic!!! Això era el què m'havíes de dir?
    Oooohhh, quina enveja més sana que em dones.

    Sigueu feliços, gaudiu molt i quan tornis m'ho has d'esplicar.

    Petonets!!

    ResponderEliminar
  12. Uno,
    la verdad es que sí que estoy ilusionada, será toda una aventura.
    A ver qué os puedo ir contando, o
    tendreis que esperar a que escriba el libro :)
    Besos

    ResponderEliminar
  13. Mercè,
    doncs si, era aixó :)
    Tú hi vas anar al final?

    ResponderEliminar
  14. ¡Bien! Me alegro mucho, Lola, sobre todo porque te veo muy emocionada, y lo entiendo, claro que lo entiendo, no es para menos.
    Se te presenta toda una experiencia. Vívela a tope y sácale bien el jugo.
    Un beso.

    ResponderEliminar
  15. Lola me alegro muchisimo que empieces este año viajando y conociendo un país como Nepal. Seguro que vas a disfrutar muchísimo pues a nivel personal y espiritual te va a enriquer, eso seguro.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  16. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  17. Buen viaje, Lola.

    "Viajar es cosa peligrosa, uno pone un pie en el camino y no sabe nunca hasta dónde le llevará, porque el camino siempre sigue adelante" ("El Hobbit", J.R.R. Tolkien)

    ResponderEliminar
  18. Gracias, Isabel,
    seguro que será una experiencia muy enriquecedora.
    Besos

    ResponderEliminar
  19. Hola Merche,
    ¿tú has estado?
    podrías contarme cositas...
    Besos

    ResponderEliminar
  20. Gracias, Blas,
    muy buena la frase de Tolkien.
    Saludos!

    ResponderEliminar
  21. Quina sorpresa noia!!! I quan que me'n alegro per tú. De veritat. Aprofita la ocasió. i viu-la intensament. Espero que vagis enviant notícies.
    i bon any 2013 !!!
    moltes felicitats per tot.

    ResponderEliminar
  22. Hola Montserrat!
    Doncs sí, es tota una aventura.
    Espero poder passar-me per aqui de tant en tant.
    Feliç any!

    ResponderEliminar
  23. ¡Vaya envidia más sana que me das Lola! bueno, menos mal que luego tú nos lo contarás todo con pelos y señales, será una gran experiencia y aventura, disfrútala al máximo, es una gran manera de empezar el año. Un beso y un abrazo muy fuerte,

    ResponderEliminar
  24. Lola qué notición AProvecho para desearte FELIZ año y mandarte un beso enorme. Que esta blogosfera nuestra siga uniéndonos Un beso

    ResponderEliminar
  25. Lola, ten por seguro que si hubiera estado en Nepal te hubiera ofrecido mi ayuda en todo lo que pudiera.
    Es un viaje que tengo pendiente de realizar junto con Butan en un proximo futuro. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  26. Hola Nieves,
    pues sí, creo que una aventura como esta es la mejor manera de empezar el año :)
    Ya os contaré, por supuesto.
    Besos

    ResponderEliminar
  27. Winnie,
    por aquí seguiremos todos.
    Espero que hayas disfrutado de tu viaje.
    Besos

    ResponderEliminar
  28. Hola Merche,
    como eres tan viajera...
    En este caso, seré yo quien pueda ayudarte cuando vayas.
    Besos

    ResponderEliminar
  29. Pues que este viaje sea un preludio para otros donde disfrutes de la vida y te colmes de felicidad... ese es mi deseo para este y todos los años de tu existencia

    ResponderEliminar
  30. Antonio,
    muchas gracias por tan buenos deseos, espero que se cumplan.
    Te deseo lo mismo, ya sabes, el karma :)
    Saludos!

    ResponderEliminar
  31. Querida Lola: Te quería haber contestado enseguida y ya ves... Que decirte !!!( que no te haya comentado cuando hablamos), además de gustarte la aventura eres una valiente...,seguro que la experiencia será inolvidable además de enriquecedora para tí y el "niño". No te olvides totalmente de "internete", que yo quiero saber de ti y tus impresiones.

    Ya hablaremos. Besos

    ResponderEliminar

Deja la huella de tu pata.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails